ZAAWANSOWANA NUMERYCZNIE ANALIZA FALI TĘTNA MIERZONEGO PULSOKSYMETREM
|
 | Pulsoksymetria to nowoczesna, nieinwazyjna i bezbolesna metoda badania tętna i utlenienia krwi. Pozwala uzyskać cenne informacje o układzie krążenia. Metoda wykorzystuje zjawisko absorpcji promieniowania świetlnego przez hemoglobinę. Nasycona tlenem hemoglobina pochłania więcej promieniowania podczerwonego oraz mniej promieniowania czerwonego w porównaniu z hemoglobiną o niższym nasyceniu tlenem.
Do wykonywania pomiarów służą urządzenia zwane pulsoksymetrami. Czujnik pulsoksymetru składa się z dwóch źródeł światła (czerwonego o długości fali 660 nm oraz podczerwonego o długościach fal 905, 910 lub 940 nm) oraz odbiornika. Jako detektor używana jest fotodioda krzemowa. Układ mikroprocesorowy pulsoksymetru mierzy ilość promieniowania czerwonego oraz podczerwonego, które dotarło do elementu światłoczułego. Wartości te porównywane są z tabelami wyników i na tej podstawie określana jest zawartośc tlenu we krwi.
Wskazania do pulsoksymetrii: niewydolność oddechowa jawna lub jej podejrzenie monitorowanie stanu pacjenta: o w trakcie znieczulenia ogólnego i bezpośrednio po jego zakończeniu w trakcie stosowania tlenoterapii w trakcie każdego stanu ciężkiego chorego
Zakres norm: 95 - 98% u osób zdrowych (wyższe wartości zdarzają się w przypadku tlenoterapii , niższe wartości świadczą o niewydolności oddechowej.
Oprócz pomiaru nasycenia krwi tlenem pulsoksymetr rejestruje również częstotliwość pracy serca czyli tętno.
W Zakładzie Fizyki Medycznej Wydziału Fizyki UAM
powstał program komputerowy PULSOKSYMETR HSR zwiększający rozdzielczość
sygnałową fali tętna badanego pulsoksymetrem Dzięki temu programowi
możliwa jest dokładniejsza analiza fali tętna.
Rysunek powyższy przedstawia wykresy fali tętna zarejestrowane pulsoksymetrem
(a) - przed analizą zwiększającą rozdzielczość
(b) - po zwiększeniu rozdzielczości sygnałowej przy pomocy programu opracowanego w Zakładzie Fizyki Medycznej WF UAM. |
Ocena wielkości parametrów uzyskanych
przy użyciu programu PULSOKSYMETR HSR dostarcza informacji nie tylko
o pulsie, ale także o stanie układu
tętnic i serca monitorowanego pacjenta i staje się bardzo
pomocna w diagnostyce chorób układu krążenia.
|
Wynik zaawansowanej numerycznie analizy fali pulsu jaki uzyskuje pacjent i lekarz na ekranie monitora przedstawia poniższy rysunek
  Wynik badania pokazuje parametry wyznaczone z pomiaru fali pulsu
metodą pulsoksymetrii HSR (wysokiej rozdzielczości sygnałowej)
1. Puls.
Prawidłowy zakres wartości mieści się w granicach od 60 do 90 uderzeń na minutę. Jeżeli w spoczynku w kolejnych pomiarach powtarza się zbyt wolny lub zbyt szybki puls należy zwrócić się do lekarza w celu dalszej diagnostyki.
2. Wysycenie tlenem.
Jest to wskaźnik pokazujący procent wysycenia tlenem hemoglobiny. Zakres jego prawidłowych wartości wynosi od 95% do 99%. W przypadku powtarzania się wartości poniżej 94% należy zwrócić się do lekarza w celu dalszej diagnostyki.
3. Stosunek objętości komory do aorty.
Wskaźnik obliczany jako stosunek pola powierzchni pod falą pulsu HSR generowaną przez lewą komorę serca do momentu zamknięcia zastawki aorty do pola powierzchni fali pulsu odpowiedzialnej za rozszerzającą się i kurczącą aortę. Informuje o podatności aorty na zmiany ciśnienia krwi wywołane skurczem lewej komory.
4. Zastawka aorty.
Wskaźnik obliczany jako stosunek wartości fali pulsu HSR w momencie zamykania zastawki aorty do maksymalnej amplitudy fali pulsu lewej komory.
5. Indeks pulsacji
Wskaźnik obliczany podobnie jak w badaniu Dopplera czyli stosunek różnicy maksimum-minimum amplitudy fali pulsu HSR lewej komory do wartości średniej fali pulsu pojedynczej ewolucji serca.
6. Dynamika komory
Wskaźnik będący stosunkiem prędkości narastania i spadku fali pulsu HSR lewej komory. Informuje o dynamice procesu tłoczenia krwi przez lewą komorę do aorty oraz podatności aorty na zmiany ciśnienia podczas skurczu lewej komory.
7. Dynamika arterii
Wskaźnik będący sumą amplitud fali pulsu HSR poniżej i powyżej wartości średniej. Informuje o elastyczności i podatności układu krwionośnego na drodze komora-palec.
W przypadku pomiarów przeprowadzonych w spoczynku w pozycji poziomej z ręką umieszczoną poziomo wzdłuż ciała i powtarzających się odchyleń od normy więcej niż trzech wskaźników, należy zwrócić się do lekarza celem potwierdzenia ewentualnych nieprawidłowości w standardowym procesie diagnostycznym .
|
Analiza fali tętna (w skrócie PWA - Pulse
Wave Analysis) jest rekomendowana przez Europejskie
Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego (EHS) dla takich
jednostek chorobowych, jak
- nadcisnienie tętnicze,
- niewydolność układu krążenia,
- nadczynność
tarczycy i inne.
Dzięki tej analizie można ocenić stopień elastyczności naczyń krwionośnych, a zwłaszcza aorty, co ma duże znaczenie u osób chorujących na nadciśnienie tetnicze. |
